DSOOT Decyzja w sprawie odmowy odroczenia terminu płatności podatku

Odroczenie terminu płatności zaległości podatkowej stanowi jedną z podstawowych ulg w spłacie podatków, jakie przyznać w drodze decyzji administracyjnej może organ podatkowy. Pozwala ona, przy odciążeniu podatnika, wyegzekwować od niego całą wartość zaległości podatkowej. Dla podatnika ulga polega na przesunięciu zapłaty podatku na okres późniejszy bez ryzyka wszczęcia postępowania zabezpieczającego lub egzekucyjnego oraz bez obowiązku płacenia za ten okres odsetek za zwłokę. W ich miejsce podatnik zobowiązany jest jednak ponieść opłatę prolongacyjną w wysokości połowy odsetek podatkowych za zwłokę. W konsekwencji jego zaległość podatkowa powoduje na dwukrotnie niższe koszty.

Nie oznacza to jednak, że organ może swobodnie przyznawać ulgę w postaci odroczenia terminu płatności. Zatem o ile nie zostanie spełniony warunek interesu podatnika lub interesu społecznego, organ nie ma możliwości jej przyznawać. Obowiązkiem podatnika pozostaje zatem wykazać, że te przesłanki zachodzą, a organu podatkowego sprawdzenie, czy faktycznie mają one miejsce. Prawidłowe postepowanie podatkowe w sprawie ulg powinno zatem obejmować ustalenie spełnienie po stronie podatnika lub po stronie interesu publicznego interesu w odroczeniu terminu płatności zaległości podatkowej. Ich brak skutkować powinien automatycznie decyzją odmawiającą prawa do ulgi.

Oprócz tego organ podatkowy może udzielać innych ulg podatkowych - zarówno na wniosek, jak i z urzędu. Na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1. odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;
2. odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;
3. umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.