FV-WNT (archiwalny) Faktura wewnętrzna - wewnątrzwspólnotowa walutowa

Obowiązek wystawiania faktury wewnętrznej dotyczył do 2013 r. podatników dokonujących:

• nieodpłatnej dostawy towarów zrównanej z odpłatną,
• nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym,
• wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
• dostawy towarów, dla którego podatnikiem jest nabywca,
• świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca.

Od 2013 r. obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych ustąpił miejsca ich dobrowolnemu wystawianiu. Podatnik ma prawo, lecz już nie obowiązek dokumentowania powołanych powyżej czynności fakturą wewnętrzną. Nie ma również wskazanych jednoznacznych zasad wystawiania takich dokumentów. W praktyce dokument taki powinien obecnie przyjmować nazwę dowodów wewnętrznych i stanowić dokument służący jedynie polityce jednostce i prawidłowemu rozliczaniu podatków i czynności inter company.

Miejsce wystawiania dowodów wewnętrznych zajmują obecnie dokumenty zewnętrzne - faktury przekazywane przez kontrahenta (w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy i świadczenia usług opodatkowanych odpowiednio u nabywcy lub usługobiorcy) lub wewnętrzne dokumenty księgowe, wystawiane dowolnie (nieodpłatna dostawa lub świadczenie usług zrównane z odpłatnymi). W skrajnym przypadku dowód wewnętrzny może być w ogóle nie wystawiany, przy czym jedynym obowiązkiem podatnika jest wykazać należny podatek od transakcji na deklaracji VAT oraz wpłacić go na rzecz organu podatkowego.    

Faktura wewnętrzna wystawiana jest w kwocie netto i do tej wartości dodawany jest, naliczany przez podatnika podatek VAT na zasadzie samoopodatkowania. Nie ma możliwości wystawiania faktur VAT na zasadach marży lub faktur przez podatników nieopodatkowanych VAT (dawniej - rachunków uproszczonych) w przypadku transakcji rozliczanych na zasadzie samoopodatkowania. Wszystkie te czynności pozostają bowiem poza zakresem rozliczeń fakturą wewnętrzną.